Jaisalmer - Jodhpur

Dinsdag 22 juli
Vandaag weer een lange autorit op weg naar Jodhpur. De weg is weer prima, de woestijn inmiddels niet meer vreselijk interessant, dus werk ik aan dit dagboek om de achterstand weg te werken.
Onderweg doen we nog een fort aan in Pokaran. Het is een klein fort. Dit lijkt wel meer een soort kasteel of paleis, geen ommuurde stad. Rond het binnenplein zijn een soort vitrines aangebacht, waar oude landbouwmachines en dergelijke zijn uitgestald. Ze zijn bijna niet te onderscheiden door de laag stof die erop ligt. In het raam van elke vitrines is een gleuf gezaagd. Mensen gooien hier geld of pasfoto’s naar binnen Voor “good luck”.
Binnen zijn twee kapelletjes/tempeltjes. Bij de eerste mogen we Vishnu koelte toewuiven door middel van een waaier aan een touw. Na een donatie krijgen we een mooie rode stip op ons voorhoofd. Bij de tweede mogen we alleen doneren.
Onderweg stopt Parveen om ons te wijzen op een smid die langs de weg aan het werk is. Hij zit op zijn hurken, met een grote hamer een schop of hak te smeden. Hij leeft met zijn gezin in de openlucht, onder de boom waar hij zit te werken.
De volgende stop (Parveen moet af en toe roken) is bij een steengroeve. Er is geen activiteit. Waarschijnlijk omdat het twee uur ’s middags is en dus op het heetst van de dag. Wel leuk om te zien waar onze vloer van Indiase leisteen vandaan komt. Zo ongeveer dan.
In de namiddag hebben we met Parveen nog een rondwandeling gemaakt over de bazaar in Jodhpur. Ketelmakers, schoenmakers, kappers, scharensliep, reparateurs van gasstellen en allerlei andere handwerkslieden hebben hier naast elkaar. een piepklein werkplaatsje waar ze hun beroep uitoefenen. Parveen brengt ons naar een moderne kruidenwinkel, waar we een aantal Indiase masala’s (kruidenmengsels) en thee kopen. “Fix prices” Maar als ik weer begin uit te pakken omdat ik het totaalbedrag te veel vind, blijkt de prijs toch te kunnen bewegen.
’s Avonds na het eten nog een leuk praatje gemaakt met de kok van ons hotel. Tenminste hij zei: “Ja” toen ik vroeg of hij de kok was, maar later bleek dat hij wel ons eten had klaargemaakt, maar eigenlijk de manager van het hotel is. Meewerkend manager, dat kennen we in Nederland nog niet.
Omdat ik “Kip tandoori” had gegeten, vroeg ik of ik de traditionele Indiase kleioven mocht bekijken. Hij nam mij mee naar de keuken maar begreep kennelijk toen mijn vraag pas. Er was geen tandoori in de keuken. De kippen worden elders in de tandoori gebakken en in de keuken van het restaurant opgewarmd. Eens kijken of we een andere keer een tandoori kunnen bekijken. De kip was trouwens uitstekend, heerlijk!!