Maandag 4 augustus

Vandaag gaan we op weg naar Agra. De stad van de Taj Mahal. Wat mij betreft is dat veel interessanter dan een park met 100 tijgers. Maar het één hoeft het ander niet uit te sluiten. Dat zullen we ook de komende dagen weer merken, want we maken een tussenstop in Bharatpur om een bezoek te brengen aan het Keoladeo Ghana National Park.
Op weg naar Bharatpur wil Parveen, onze chauffeur, ons iets bijzonders laten zien. Halverwege de route buigen we af van de “snelweg” en in de stromende regen stoppen we in een onooglijk dorp voor een tempel. Onder “geleende” paraplu’s (door onze gids geconfisqueerd van een aantal schoolmeisjes) worden we rondgeleid in één van de oudste trappenbronnen van India. In de negende eeuw is deze bron uitgegraven door een Maharajah uit Delhi. De twintig meter diepe bron is aan drie zijden omgeven door trappen om de bron te bereiken. Vooral de vormgeving van de trappen is bijzonder (zie foto). Naar goed Indiaas gebruik is er natuurlijk een tempel omheen gebouwd, waarvan een kapelletje gewijd aan Ganesha resteert . De priester druk ons een rode stip op het voorhoofd en vraagt hiervoor een fooi. Brokstukken met gebeeldhouwde afbeeldingen van diverse goden verwijzen naar de tempel van weleer. We krijgen nog een lesje hindoeïsme :Hoewel de gezichten van de godenbeelden zijn verdwenen, wordt ons onderwezen dat Brahma de schepper is; Shiva de vernietiger en Vishnu de organisator. Of we het nog maar een keer willen nazeggen. We wisten het al.
Als ik de gids voor 15 minuten rondleiden in meestal onbegrijpelijk Engels, na een duidelijke hint, Rp 100 geef, omdat ik dat toevallig in mijn zak heb, maakt hij mij duidelijk dat het tarief voor het rondleiden Rp 200 is. Dat we helemaal niet om een rondleiding hebben gevraagd, doet niet ter zake. Als ik een briefje van Rp 500 uit mijn portemonnee haal, kost het hem zichtbaar moeite om Rp 300 terug te geven. Bij de uitgang worden we verzocht onze nationaliteit op te schrijven en nog wat flauwekul en een fooi geven.
Fooien en aalmoezen is een apart hoofdstuk in India. Eigenlijk wordt door iedereen die iets voor je doet een fooi verwacht. De jongen, het liefst met z’n tweeën, die de rugzakken naar je hotelkamer dragen, de roomservice, iemand die je ongevraagd begint te vertellen over het monument waar je rondloopt, iemand die de deur van het restaurant voor je open houdt, iemand die poseert voor je camera ook al heeft ‘ie er zelf om gevraagd. Je kunt het zo gek niet bedenken. Meestal hoeft het niet zoveel te zijn: Rp 50 of Rp 100 als het iets speciaals is (Rp 100 = €1,20).Als ik iets moet betalen, doe ik dat meestal met een briefje van Rp 500. Het wisselgeld, meestal briefjes van Rp 50 en Rp 100 stop ik los in mijn zak voor fooien. Omdat je niet anders hebt geef je dan al gauw een briefje van Rp 100 in plaats van Rp 50. Zo verdwijnt er stiekem toch een aardig bedrag uit je zak. Soms is het irritant, als steeds iedereen om een fooi staat te vragen. Anderzijds denk ik ook: “Het komt allemaal direct in de lokale economie en het inkomen van deze mensen bestaat uit fooien. Ze hebben meestal geen ander inkomen dan de fooien die ze krijgen.
Wie zeker geen ander inkomen hebben, zijn de bedelaars. Af en toe zie je ook redelijk goed geklede moeders met een weldoorvoede baby op de arm om een aalmoes vragen. Maar meestal zijn het kleine ongewassen kinderen met klittenhaar of moeders met een magere baby op de arm. Je wilt je allemaal wel wat geven maar dat kan natuurlijk niet. Het probleem is, als je één bedelaar iets geeft, staan er direct tien om je heen en wordt het geld gewoon uit je hand gegrist. Als je dan niets meer geeft zijn ze zeer vasthoudend. Ze blijven aan je klitten met “Mister, money? en naar hun mond of dat van hun kind wijzen tot je in de auto zit en wegrijdt. Ja,het blijft een probleem, hoe om te gaan met bedelaars in India. Het probleem oplossen kunnen wij niet.
Van een andere orde zijn de fooien in restaurants. Wij denken: “Als er 10% bediening op de rekening staat, hoef je geen fooi te geven.” In India werkt dat anders. Naast de prijzen van de menukaart, staat er op de rekening belasting en bediening. Daarnaast wordt nog een fooi verwacht van 10 á 15 %.