Vrijdag 1 augustus Paleizen en Sterrenwacht

Was het gisteren een dag van forten, vandaag is het paleizendag. Twee paleizen staan er op het programma en een bezoek aan een bijzonder bouwwerk een sterrenwacht zonder telescoop.
We beginnen vroeg vandaag, want het beloofd weer een warm dagje te worden.
Allereerst brengt onze chauffeur ons naar een crematie- annex gedenkplaats zoals we al eens eerder hebben bezocht. We zijn zo vroeg dat het nog niet officieel open is. Maar de deur staat open, want binnen de muren wonen ook gewoon mensen. Als de beheerder ons ontwaart, kunnen we gewoon rondkijken als we de toegangsprijs Rp 50,- (€ 0,60) hebben betaald. Deze “Gatore ki Chhatriyan” staat niet in de toeristenboekjes die we hebben. En eerlijk gezegd, we gaan geen brief schrijven naar Capitool of Nelles reisgidsen, om te vertellen dat ze geblunderd hebben.
Jaipur staat bekend als de Roze Stad omdat de stadsmuren en veel gebouwen en zeker de belangrijke, deze kleur hebben. Dat “roze” is in mijn ogen meer rode oker, maar goed.
Jaipur is inmiddels uitgegroeid tot ver buiten de stadsmuren. De bezienswaardigheden bevinden zich allemaal binnen de muren. We beginnen in het Stadpaleis. Sinds de eerste helft van de 18de eeuw was dit de basis van de heersers van Jaipur en tot op de dag van vandaag is hoofdgebouw de residentie van de maharadjah. Het overgrote deel van het complex fungeert nu echter als museum en is open voor het publiek.
Opmerkelijk zijn twee manshoge zilveren vazen. Mahatadjah Madho Sing nam deze, gevuld met Ganges-water voor de rituele reiniging, mee naar Londen waar hij de kroning van Edward VII bijwoonde. Ook de kroningszaal, met de troon waarop de maharadjah zat bij recepties en audienties en recepties, getuigd van de rijkdom en grandeur van het vorstenhuis.
Een van de binnenpleinen het Pritam Chowk (hof der geliefden) heeft vier prachtig beschilderde toegangsdeuren die de seizoenen voorstellen. Ik dacht overigens dat India maar twee seizoenen kent: een natte en een droge tijd. Maar er zullen natuurlijk ook overgangen zijn. De natte tijd (moesson) die nu eigenlijk moet plaatsvinden, stelt dit jaar overigens weinig voor. Het is alleen heet en vochtig. Volgens de receptionist van ons hotel is het 40 – 41 graden Celsius. De weersites houden het echter op 33 – 34 graden. Niettemin is mijn overhemd kletsnat van het zweet.
De Jantar Mantar is een observatorium van astronomische instrumenten. Denk nu niet aan precisie-instrumenten met radertjes en knopjes. De oprichter van deze sterrenwacht, Sawai Jai Singh II, geloofde dat enorme instrumenten accurate gegevens verschaften. De grootste zonnewijzer is 23 meter hoog en voorspelt de oogst voor het komende seizoen. Ik denk dat een regenmeter betere resultaten geeft. Een ander instrument geeft de tij weer op 2 seconden nauwkeurig. Er is een instrument dat bestaat uit twaalf bouwsels. Elk is gericht op een ander sterrenbeeld en werd door astrologen gebruikt om nauwkeurige horoscopen op te stellen.
Het Paleis der Winden (Hawa Mahal) is een opvallende architectonische verschijning. Het gebouw van vijf verdiepingen, met zijn vooruitspringende ramen en balkons en maar 1 kamer diep, vormt eigenlijk de gevel van het paleis wat er achter ligt. Het paleis stelt nu niet veel meer voor. Het werd gebouwd om de vrouwen van de harem ongezien, uitzicht te geven op de kleurrijke processies en straattaferelen. De gevel kijkt uit op één van de hoofdstraten maar heeft aan deze zijde geen ingang. Het kostte ons nogal wat moeite en navragen om de ingang te vinden. Via een gangetje tussen een aantal werkplaatsen en wat poortjes kom je op een soort binnenplein. Via een bordes betreed je de binnenplaats van het paleis. Het wordt Paleis der Winden genoemd omdat, naar verluidt, de wind muzikale tonen veroorzaakt als ze door de openingen in de ramen waait. Wij hebben dit niet kunnen vaststellen. Wel zagen we dat veel openingen zijn dichtgezet met gekleurd glas. Of dit origineel is kunnen we niet zeggen.
Inmiddels is het twee uur. –het heetst van de dag- en zijn we zo doorweekt van het zweet dat we onze chauffeur, die een parkeerplaats heeft gezocht, opbellen dat we naar het hotel willen om te douchen. Of we de Govind Dev-tempel die aan Krishna is gewijd, nog gaan bezoeken bekijken we morgen wel.