Op weg naar Jaisalmer
Blijf op de hoogte en volg Rudi en Willie
25 Juli 2014 | India, Jaisalmer
Op weg naar Jaisalmer. 9.00 vertrokken. Prima 80 km-weg. De rit zal ca. 6 uur duren. Willie heeft al een paar keer onderweg ronde hutjes/huisjes/ stallen (?) gezien en vindt de vorm heel mooi. Als we er weer langs rijden, vragen we de chauffeur te stoppen. Er is een dorpje , waar 5 gezinnen wonen. Er komt een horde kinderen op ons af, die allemaal baksi (aalmoes, fooi) willen. Het dichtstbijzijnde huis is iets verwijderd van de rest. Of misschien staan de huizen allemaal zover uit elkaar. Dat kan ik niet zo goed zien. Op het erf wordt een nieuw huis gebouwd en er staat een oud huis. Het oude gaat fungeren als keuken. Het nieuwe huis lijkt kleiner dan het oude, maar waarschijnlijk was het oude huis tegelijk keuken, woon kamer en slaapkamer. Als de keuken in het oude huis blijft, scheelt dat natuurlijk ruimte maar vooral is belangrijk dat de mensen niet meer de hele tijd in de rook van het kookvuur zitten. Dat is zeker een hygiënisch voordeel. Betrekkelijk natuurlijk want gedurende het koken zit de vrouw des huizes, wel in de rook. De mensen in dit dorp werken als landarbeider op het land van een landeigenaar verderop. Ook al zitten we hier in de woestijn, alle grond blijkt een eigenaar te hebben. Het valt ook op dat veel stukken grond zijn omheind met prikkeldraad, stenen of anderszins. Je zou dat niet direct verwachten in een woestijn.
De wegen in dit deel van India, dat wil zeggen: De verbindingswegen tussen de grote steden, zijn lang niet zo druk als in en rond de steden. Soms zijn er zelfs stukken voor ons waar geen auto te zien is. Wel lopen te pas en te onpas koeien op de weg en steken geiten de weg over. Er is vooral vrachtverkeer en af en toe een auto met toeristen zoals wij. Die zijn te herkennen aan blauw-gele strepen en een speciaal nummerbord met een Yof Z.
Ondanks het geringe verkeersaanbod zagen we toch een ernstig verkeersongeluk tussen een vrachtwagen en een bestelbus. Twee passagiers van de bestelbus zaten ernstig bekneld. Omstanders deden verwoede pogingen om ze te bevrijden. Een kind werd uit de bus gedragen naar de overkant van de weg waar de chauffeur (?) haar opa (?) zat met nog een klein kind. Ik weet niet hoe het met de stationering van hulpdiensten hier is geregeld, maar een aanrijtijd van 10 min is natuurlijk een illusie. Het zou mij zeer verbazen als er binnen een uur een ambulance kan zijn. Afgezien natuurlijk van de kosten. Ik denk niet dat er een verplichte, voor iedereen .betaalbare ziektekostenverzekering is in India.
Het is misschien overdreven om te zeggen dat Indiërs rijden als gekken, maar het komt in de buurt. De belangrijkste verkeersregel lijkt te zijn: Zoveel mogelijk doorrijden en vertrouwen dat je medeweggebruiker tijdig remt. Het verkeer in India rijdt links en links heeft voorrang maar alleen als je anders tegenaan rijdt. Voorrang nemen met 10 cm. tussenruimte is geen uitzondering. Inhalen terwijl een tegenligger in aantocht is, is heel normaal; een beetje extra gas en op het laatste moment weer naar links, tussen de tegenligger en de ingehaalde auto in. Als één van de drie een moterrijder is, kun je gewoon inhalen. Op een tweebaansweg is ruimte genoeg voor twee auto’s en een motor naast elkaar. Gelukkig is onze chauffeur redelijk voorzichtig en voelen we ons veilig in zijn auto.
Ons hotel in Jaisalmer heeft een hoofdgebouw en een bijgebouw met kamers rond het zwembad. Wij zitten bij het zwembad met een halletje voor onze kamer. De kamer is leuk gedecoreerd met pauwen met spiegeltjes in hun staart. Het restaurant is op het dak. Niet ongebruikelijk in India. Het is een beetje en back-packers hotel. Veel jonge mensen, maar ook gezinnen met opgroeiende kinderen.
Na het inchecken gaan we met een gids naar het plaatselijke fort en de haveli’s in de stad.
Elke grote stad in Rajasthan heeft een groot fort.
Vanaf het einde van de zevende eeuw verwierven Rajputs de macht in Noord India. Deze leden van de hoge kaste der krijgers (kshatriya’s) vormen geen gemeenschappelijk groot rijk, maar waren verdeeld in clans, die elkaar steeds bevochten. Om hun gebied te verdedigen bouwden ze een groot fort. Zo’n fort moet je niet zien als een Europees kasteel maar meer als een middeleeuwse ommuurde stad. Binnen de muren van een fort zijn soms meerdere paleizen gebouwd.
Het fort van Jaisalmer kun je alleen binnen gaan via vier grote versterkte poorten. Van de ene poort naar de andere loopt en slingerweg, zodat je nooit de volgende poort kunt zien voordat je er vlak voor staat. Ook kunnen olifanten geen aanloop nemen om de poort te rammen. Binnen in het fort is een wirwar aan straatjes en steegjes. Zonder gids zouden we waarschijnlijk verdwaald zijn. Langs alle weggetjes staan souvenirkraampjes. Het is nog het best te vergelijken met “Le Mont Saint Michel” in Normandië, voor wie dat kent. In Dit fort wonen 4.000 mensen.
De gids neemt ons mee naar een winkeltje van weer een ontwikkelingsproject vergelijkbaar met wat we in Bikaner hebben gezien. We kopen een kussenovertrek voor enkele Euro’s. De gids wil ons nog laten zien hoe de plaatselijke zilveren sieraden worden gemaakt en traditionele kleding en nog meer. Wij voelen de bui al hangen en slaan het vriendelijk af.
-
25 Juli 2014 - 16:12
Carla:
Wat een ervaring leuk met het verslag en de foto,s erbij krijg je een goede indruk van hoe en wat, geniet lieve groet carla
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley